نگاهی به روند اوضاع جدید پناهندگی ایرانیان

نگاهی به روند اوضاع جدید  پناهندگی ایرانیان

و اقدامات عاجل

شرایط پناهندگی در دنیا بسیار تغییر کرده است، بسیاری از کشورهای اروپایی موسوم به کشورهای پناهنده پذیر عملا درهایشان را بر روی پناهندگان بسته اند و حتی سیاست پناهنده پذیری آنها برمبنای قوانین کنوانسیون ژنو در پائینترین سطح آن صورت نمی گیرد.

کشورهایی که پناهندگان به آنها پناه میبرند چنان قوانین و مقررات را سخت کرده اند که جان همه را به لب رسانده اند. بسیاری از پناهجویان در نقاط مختلف دنیا با مشکلات بسیار بزرگ و غیرقابل توصیفی مواجه هستند. در کشورهایی که دفاتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل وجود دارد نیز کارد به استخوان پناهجویان رسیده است. یکی از اساسی ترین مشکلات متقاضیان پناهندگی در جاهایی مثل ترکیه و بقیه کشورهای همجوار ایران این است که تا زمانی که بعنوان پناهنده از جانب بخش پناهندگی سازمان ملل پذیرفته نشوند هیچ هزینه ای به آنها تعلق نمی گیرد و مشکلات اقتصادی، اکثر آنان  را به مرز دیوانگی رسانده است.

یکی از خبرنگاران ایرانی در ترکیه پشت تلفن زار زار گریه می کرد و می گفت: "غذای دیشبم را در آشغال دانیها تهیه کرده ام". سرپرست یک خانواده سه نفره باز در ترکیه در تماسی دیگر خبراز مشکلات خورد  کننده اقتصادی خود داد و اظهار داشت خانواده اش در ورطه نابودی قرار گرفته است. از این نمونه ها در ترکیه و بسیاری از کشورهای اروپایی بدلیل بیکاری و شرایط سخت اقتصادی به طرز وحشتناکی در میان پناهجویان رو به افزایش است.

لازم است اشاره کنم که بسیاری از این پناهجویان هیچ وقت به عنوان پناهنده پذیرفته نمی شوند و آنهاییکه پذیرفته میشوند تا انتقال به کشور سوم بین ۳ تا ۵ سال به طول میانجامد. شمار زیادی از آنها  هیچ وقت راه حل قانونی برای انتقال به کشور سومی پیدا نمی کنند. هزینه آب و گل در ترکیه برای هر پناهجو در سال از ۶۰۰  دلار به ۷۲۰ دلار افزایش یافته است. هزینه مسکن، پول آب و برق، تلفن و تهیه مایحتاج روزانه سر به فلک می زند. به علاوه  پناهجویانی که به جرم داشتن گذرنامه غیر قانونی دستگیر می شوند در بسیاری از موارد بیش از یک سال زندانی و دست آخر هم به ایران دیپورت می شوند. انتظار طولانی برای مصاحبه و پذیرش آنها از طرف یک کشور ثالث به یک پدیده دست نیافتنی تبدیل شده است. در واقع گرفتاریها بسیار زیاد است. رفت و آمد پناهجویان از شهری به شهر دیگر در ترکیه ممنوع و غیر قانونی است، هرنوع تجمعی از نوع اعتراض به یوان برای بهبود در زندگی خود از سوی پلیس آن کشوربشدت سرکوب می شود. در واقع  بی توجهی به پناهجویان از سوی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل به اوج خود رسیده است. پناهجویان برای گرفتن پاسخ به یک سئوال در مورد وضعیت پرونده هایشان درتمام طول روز زنگ میزنند ولی به تلفنهایشان پاسخی  داده نمی شود.